تعیین دوز مصرفی داروی بیماران قلبی عروقی با حسگر ساخت محققان ایرانی

خبرگزاری ایسنا: پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تبریز موفق به ساخت نوع جدیدی از حسگر‌های الکتروشیمیایی برای تعیین مقدار داروی قلبی عروقی «وراپامیل» شدند. 

به گزارش سرویس فناوری ایسنا، بیماری‌های قلبی- عروقی یکی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در جهان هستند. با توجه به اینکه روش‌های دارویی، رایج‌ترین ‏روش درمان بیماری‌های قلبی-عروقی است، لذا تعیین مقدار داروهای قلبی-عروقی در نمونه‌های زیستی بسیار ارزشمند است. ‏از طرف دیگر سنجش سطح درمانی داروها یک عملکرد بسیار مهم آزمایشگاه‌های آنالیز داروئی است که انجام صحیح آن ‏موجب پیشرفت در امر دارو درمانی می‌شود و بر عکس انجام نادرست آن هزینه‌های آزمایشگاهی و درمانی را بدون کمک به امر ‏درمان افزایش می‌دهد. لذا تصور می‌شود با ساخت حسگر‌شناساگر داروی وراپامیل کمک شایانی به بخش درمان ارائه شود.‏

محمد حسن‌زاده محله، دانشجوی دکترای آنالیز دارویی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در مورد این تحقیق اظهار کرد: در این کار تحقیقاتی از نانوذرات مغناطیسی و مزوپروس‌های سیلیکاتی عامل دار شده اسیدی استفاده شد و ‏حسگری با قابلیت‌شناسایی مقادیر پائین وراپامیل ساخته شد.‏

وی با بیان این که هدف اولیه این طرح تحقیقاتی‌، شناسایی و تعیین مقدار یکی از داروهای قلبی-عروقی (وراپامیل) در نمونه‌های سرم بوده ‏است، افزود: با عنایت به اینکه برخی محصولات متابولیزه و اکسید شده داروها مشکلاتی را برای بیماران تحت درمان ایجاد می‌کند، ‏لذا با استفاده از حسگر طراحی شده می‌توان محصولات اکسیداسیونی این دارو را حدس زد و در خصوص دوز مصرفی نرمال آن ‏کمک شایانی به بخش بالینی کرد.

وی تصریح کرد: این طرح تحقیقاتی در چند مرحله صورت گرفته است که سنتز نانوذرات مغناطیسی و سنتز مزوپروس‌های سیلیکاتی عامل ‏دار شده با گروه‌های اسیدی از ابتدایی‌ترین مراحل آن است که در انستیتو پاستور ایران انجام شده است. پس از انجام این مراحل با دوپ کردن نانوذرات مغناطیسی در داخل مزوپروس‌های سیلیکاتی عامل دار شده با گروهای اسیدی و انجام ‏تست‌های بررسی سطح، موفق به تهیه کامپوزیت مربوطه و استفاده از آن در ساخت نانو حسگر الکتروشیمیایی بر پایه فناوری ‏حسگر‌های خمیر کربنی شدیم.

وی افزود: در ادامه این حسگر الکتروشیمیایی با استفاده از تست‌های گوناگون در نمونه‌های استاندارد و ‏بیولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت و سازوکاری برای اکسیداسیون و محصولات بدست آمده بر پایه نتایج تکنیک‌های ‏الکتروشیمیایی پیشنهاد داده شد.‏

حسن‌زاده با ابراز امیدواری نسبت به این طرح که می‌تواند در داروسازی و صنایع مرتبط با کنترل و آنالیز دارو کاربرد ‏فراوانی داشته باشد، افزود: با توجه به حساسیت بسیار بالای حسگر تهیه شده و همچنین کاربرد آن در نمونه‌های سرم انسانی ‏می‌توان گفت که تولید و تجاری‌سازی آن در قالب نانو حسگر الکتروشیمیایی برای دستگاه‌های الکتروفورز موئین و کروماتوگرافی ‏بسیار ارزشمند خواهد بود و پیش بینی می‌شود بتوان بیش از پیش از این نوع حسگرها بهره جست. بر همین اساس تیم حاضر ‏قصد برنامه‌ریزی برای انتقال فناوری ساخت این نوع حسگرها را به ایران دارد تا بتوان با ساخت این نوع نانوحسگرها در داخل، ‏قدم موثری در تجاری‌سازی این طرح برداشت.

نتایج این کار تحقیقاتی که توسط محمد حسن‌زاده محله، دکتر محمد حسین پورنقی آذر استاد دانشکده شیمی دانشگاه ‏تبریز، دکتر نسرین شادجو پژوهشیار فوق دکترای انستیتو پاستور ایران و ابولقاسم جویبان استاد دانشکده داروسازی دانشگاه ‏علوم پزشکی تبریز صورت گرفته، در مجله ‏«Electrochimica Acta‏» منتشر شده است.